Zelfgeschreven gedichten [2]

[Anna*]

Hoe ze kijkt
Met verwondering
Naar druppels water
Die zachtjes glijden
Hoe ze met haar vinger volgt
en glimlacht
Als haar druppel valt
en tot winnaar wordt verkozen.

[Florre]

Hij
doet je smelten
als ijs met zon
doet je hart bonken
als de grote trom
Hij
is de enigste
die telt
kan je niet missen
wat een superheld

[Florre]

alleen op wandel
doorheen de tijd
heb geen spijt
duisternis en troebel water
samen als yin en yan
maar tot dan
is het een hevige vuur
dat schijnen kan

[geeninspiratie]

Wanneer mensen me vragen
of ik iemand ken die veel talent bezit, zeg ik ja.
Wanneer mensen me vragen
of er iemand is die de hemel een beetje dichterbij brengt, zeg ik ja.
Wanneer mensen me vragen
of iemand mijn hart kan vullen met geluk door één enkele noot te spelen, zeg ik ja.

En bij elke ja denk ik aan jou.

[geeninspiratie]

Terwijl ik studeer aan de keukentafel
Komen de ergste gedachten bovendrijven
Ik zwoeg en ik zweet
Trachtend er iets van te begrijpen
Ik zucht en ik zwerf
Bang om het doel nooit te bereiken

Maar tussen de stress en angsten door
Sluipt hij mijn gedachten binnen
Ik ben al aan het lachen
wanneer de vlinders mijn buikje vinden
Want voor hem ben ik al lang gezwicht
Mijn bloem in het avondlicht

[Florre]

Een ijskristal
fonkelend en schitterend
een lichtstraal
met sprankelende hoop
in een duistere grot

beide te zwak
om te blijven
om verder te gaan
zoekend en tastend
een weg naar buiten

verdwalend in de gangen
roepend en schreeuwend
maar zelf doof wezen
knikkend en bevend
bezwijken

[Anna*]

Een ijskristal
fonkelend en schitterend
een lichtstraal
met sprankelende hoop
in een duistere grot

beide te zwak
om te blijven
om verder te gaan
zoekend en tastend
een weg naar buiten

verdwalend in de gangen
roepend en schreeuwend
maar zelf doof wezen
knikkend en bevend
bezwijken

Zo mooi!