Diagnose van het anders-zijn

[AGE-411]

Nog 10 dagen kan je op Canvas een 50 jaar oude docu bekijken. De eerste docu over Holebi's in Vlaanderen:
https://www.canvas.be/video/diagnose-va ... nders-zijn

Sommige mensen hebben wel goede bedoelingen (zoals die professoren), maar hun denkwijzen zijn zo verouderd dat het zelf grappig wordt.

[Peanut]

Die reacties van 'de man/vrouw in de straat'.

[LumpySpacePrince]

Ik vond het wel interessant om te zien eigenlijk, ik heb nooit echt nagedacht over hoe 'de gewone mens' er toen naar keek Die reacties op straat waren natuurlijk wel te voorspellen, 1966 is al een tijd geleden

Anyway, ik ben blij dat ik nu leef :')

[Nora79]

Ik heb ook gekeken en vond het interessant.
Blij dat we nu 2016 zijn en er al wat verandering is gekomen.

Ik had medelijden met die jonge man van wie de moeder een bevriende psychiater inschakelde zodat hij pardoes in de psychiatrie terecht kwam!
Wat een geluk dat hij 'gezond' verklaard werd door het nieuwe hoofd/psychiater zodat hij weer vrij was. Ongelooflijk!

[Thor]

Ja, ik ben ook eerlijk gezegd blij dat ik nu anno 2016 leef en in 1996 geboren ben! Ook in België valt het allemaal wel goed mee denk ik. Persoonlijk ben ik nog nooit met fysiek geweld geconfronteerd geweest, juist voor 'homo' uitgescholden geweest in het middelbaar. Maar da's het enige ook.

Er is zeker nog werk aan de winkel in België, maar vooral in Afrika waar op homoseksualiteit de doodstraf staat! Komaan zeg, holebi zijn is geen keuze. Je wordt zo geboren en je kan daar niet aandoen. Het is GEEN keuze!!!

Ook valt het mij op dat vele mensen biseksualiteit echt raar vinden: ze kunnen het niet vatten dat iemand zowel op mannen als vrouwen kannen vallen.

[AGE-411]

Die reacties van 'de man/vrouw in de straat'.

Wat ik me dan vaak af vroeg, wat zouden die mensen vandaag van hun uitspraken denken? Het mag dan wel onmogelijk zijn om die mensen opnieuw op te sporen, het zou voor hen wel gênant zijn om geconfronteerd te worden met hun uitspraken van weleer.

[Peanut]

Die reacties van 'de man/vrouw in de straat'.

Wat ik me dan vaak af vroeg, wat zouden die mensen vandaag van hun uitspraken denken? Het mag dan wel onmogelijk zijn om die mensen opnieuw op te sporen, het zou voor hen wel gênant zijn om geconfronteerd te worden met hun uitspraken van weleer.

Ik denk dat ze nog altijd hetzelfde zouden denken. Waarschijnlijk iets als 'Waar gaat de wereld toch naartoe?'.

Andere tijden...