Hoemmoes schreef:Echo schreef:
* Gerard Reve - De avonden: Ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken, er gebeurt echt niets. Op een moment zegt het hoofdpersonage ook letterlijk: "Sommige mensen hebben geen verhaal".
Ik heb het gelezen toen ik in het vijfde middelbaar zat, en ik denk nu dat dat het ideale moment was om het te lezen. Ik denk er nog steeds met warme gevoelens aan terug. Al kan ik niet precies zeggen waarom.
Ik hou wel heel erg van de sfeer die in het boek geschetst wordt. Letterlijk eigenlijk wel prettige avondliteratuur...
Why be happy when you could be normal van Jeanette Winterson: ideaal boek om te krijgen, schitterend boek om te lezen.
Een van de beste boeken die ik vorig jaar gelezen heb! Jeanette Winterson
GroenWolkje schreef:Echo schreef:
* Jack Kerouac - On the road: het blijft maar liggen, en ik had mezelf voorgenomen om het toch een kans te geven en uit te lezen, maar het komt er gewoon niet van...
Je moet een beetje je best doen om erin te geraken, maar 't is echt wel de moeite.
Ik denk ook wel dat het het best is als je het leest op de manier dat het geschreven is, gewoon zoveel mogelijk aan één stuk door. (Maar da's natuurlijk niet altijd mogelijk
)
Ik zit al halverwege in het boek ongeveer, maar het kan me echt niet boeien precies (of niet genoeg om te zorgen dat ik geen andere boeken ga lezen in de plaats...)
Ik heb Wolf Hall van
Hilary Mantel nu definitief aan de kant gesmeten. Stom veel te dik onleesbaar boek. Ik kan best begrijpen waarom sommige mensen er euforisch over worden, maar het is echt al heel lang geleden dat ik niet door een boek van 600 pagina's raak... De helft van de tijd is het niet duidelijk wie nu precies aan het woord is. Hij zei blablabla, staan er vijf mannelijke personages op die pagina, welke hij zegt het dan? En het duurt 400 pagina's voor Anna Boleyn eindelijk echt kans maakt op de troon. En ik weet al wat er gaat gebeuren. Blijkbaar is dit echt een love it or hate it boek.
Valse papieren van
Valeria Luiselli was echt een prachtig boekje! Allemaal lezen!!! (Benieuwd naar de rest van het fonds van Karaat eigenlijk, ze hebben een aantal Zuid-Amerikaanse auteurs vertaald die normaal nooit tot hier zouden raken, maar die echt zwaar de moeite zouden zijn. En Zuid-Amerika is
).
Nog aan het lezen:
+
Pessoa - Boek der Rusteloosheid: echt prachtig, maar dit kan precies echt maar in stukjes van een half uurtje gelezen worden. Ideaal voor het slapen-gaan.
+
Reve - De avonden: 't Is bijna oudejaar en het wordt echt wranger en wranger.
+
Kerouac - On the road: jaja
+
Eugene Ruge - In tijden van afnemend licht: een boek over drie generaties van een Duits-Russische familie. Een stuk speelt zich af in Mexico en de DDR in de jaren vijftig, een stuk in 1989, en een stuk in 2001. Die Wende speelt een belangrijke rol in het boek, maar wat is nog niet duidelijk. Het eerste hoofdstuk heeft me al compleet weggeblazen. Heel erg sterk geschreven, je voelt echt hoe het verhaal zich nog moet ontrafelen. Leest echt heerlijk weg.
sommige stukken over florence zijn echt zo grappig geschreven wat het aangenamer maakt om het te lezen xd
