oke nog eentje om te stoppen:

Pretpark

op en neer
heen en weer
ik wieg
van hier naar daar

ik hang uit het bakje
ik wuif
en ik lach

kriebels in mijn buik
tanden die er bijna uit liggen
nat worden
en ijsjes eten

maar vooral
dolle pret

Es eentje proberen uittypen voor de verandering:

Blackbird

A blackbird sits by the bar,
Rap-tap-tapping his claw on the stained hardwood impatiently/

He takes a look at the amber shot in front of him,
Blows out a cloud of nebulous smoke and takes off.

He takes off into the night

Shooting the shit with the wind on the riverbank,
He said: "Look at all them poor lil' mockingbirds, trapped in their 'lil cages "
And he laughs, softly.

And the wind laughs along, looking a little ruefully,
It speaks in breezes.

"Maybe it's all just a bigger cage, all 'o this."

And the Blackbird pauzes, shifts,
Almost tumbles, almost plunges right back into Gin River,
Before taking flight again.

"Maybe it is," and he laughs,

And a man by the stained hardwood bar sits up,
Collects is things and leaves, stepping out of the shadow of the bust by the door,
Leaving behind a crumpled banknote and an empty stool,
Striding out into the night, and he sparks a light,
And he glances back one last time at the blinking red-and-yellow neon sign by the bar
Beckoning the wanderers of the night.

"Gilead"

(Keiharde Charles Bukowski/E.A. Poe ripoff, ik pleit volledig schuldig

Hombie schreef:Es eentje proberen uittypen voor de verandering:

Blackbird

A blackbird sits by the bar,
Rap-tap-tapping his claw on the stained hardwood impatiently/

He takes a look at the amber shot in front of him,
Blows out a cloud of nebulous smoke and takes off.

He takes off into the night

Shooting the shit with the wind on the riverbank,
He said: "Look at all them poor lil' mockingbirds, trapped in their 'lil cages "
And he laughs, softly.

And the wind laughs along, looking a little ruefully,
It speaks in breezes.

"Maybe it's all just a bigger cage, all 'o this."

And the Blackbird pauzes, shifts,
Almost tumbles, almost plunges right back into Gin River,
Before taking flight again.

"Maybe it is," and he laughs,

And a man by the stained hardwood bar sits up,
Collects is things and leaves, stepping out of the shadow of the bust by the door,
Leaving behind a crumpled banknote and an empty stool,
Striding out into the night, and he sparks a light,
And he glances back one last time at the blinking red-and-yellow neon sign by the bar
Beckoning the wanderers of the night.

"Gilead"

(Keiharde Charles Bukowski/E.A. Poe ripoff, ik pleit volledig schuldig

"Is there balm in Gilead?"

Gaan!

Kom! Hup! Ga ervoor!
zeggen ze mij altijd.

Ik zwoeg, zweet en
geraak vast:
auto's geblokkeerd.

Ik herpak, herval
proberen, aftoetsen
ik wil het uitspreken
en schreeuwen.

Ik was echter vergeten,
dat moed en zelfvertrouwen
mij ontbreken

Dus sta ik hier stil,
ervoor te gaan.

Op zoek

op zoek
naar iets
of niets

ik weet het niet
gedachten als een mijnenveld
wat wil ik?

op zoek naar jou
of naar mezelf
maar vooral
op zoek

hoe herstel je
wat gebarsten is
in talloze stukken
waar scherven
vlijmscherp snijden
hoe herstel je
iemand
die gebroken is
zonder ongelukken

Ik kijk in de spiegel, een meisje staart terug
Wie is zij? Wat doet zij?
Ik weet het niet.

De gedachten razen door haar hoofd.
Niemand die ze stoppen kan.

Dan besef ik dat meisje in de spiegel
Dat ben ik

Midden in de nacht
Heel de wereld slaapt vredig.
Ik niet Ik ben nog wakker
Overal is het stil.
Mijn hoofd niet, het raast als een gek
Wanneer de wereld ontwaakt valt miijn hoofd stil
Iedereen ontwaakt
Ik niet, ik slaap

Als we al weggaan
voordat de aftiteling
over het scherm is gerold
zullen we nooit weten
wie het uiteindelijk
heeft gemaakt

turend door mijn raam
kijkend in het donker
wolken die voorbij draven
rillingen langs mijn lijf

niks komt naar binnen
ik staar en zoek
waar kan ik het vinden
worstelend en draaiend
ik zoek de rust
chaos in mijn hoofd

wat wil ik
en op welke manier
veel vragen maar geen antwoord
ik zoek door dat duister
en vind geen licht

Knipperdeknap
knapperdeknip
lijm hier
en een beetje
daar

Knip
Oef
Ai, Kapot

Opnieuw knipperdeknap
mijn hand doet pijn
een beetje scheef
straks nog een beetje lijm
en dan is het weer fijn

ik ween
probeer het te vergeten
maar het houdt me tegen

de tranen rollen
ik ga tekeer
maar ze komen steeds weer

de kracht is op
de muziek speelt
en weerklinkt
maar het dringt niet door
in mijn gehoor
alles gaat heen en weer
ik hou me vast
maar er is nergens een kast
moederziel alleen
met nog meer geween

12/10/2016

Dagen kleuren donkerrood,
een teken dat ik alles weer verkloot.

Ochtenden keer op keer herhaald.
Telkens door de wekker gemaakt.

Een wazige toekomst in zicht.
Klimmen uit deze donkere grot,
hopende dat ik niet zwicht

In gedachten
neem ik je mee
op een avontuur
naar een heel mooi paradijs

in gedachten
zijn we altijd met twee
beklimmen we elke muur
en stel je me op prijs

in gedachten
aan de zee
het is er duur
we zijn niet goed wijs

maar in het echt
zeg je nee
en ben ik overstuur

19/10/2016

Ik zit hier
kijkend naar een foto
van jou

je lacht
en lijkt
springlevend

een traan
verdriet
gemis

want wat weg is
komt niet meer terug
enkel in gedachten
blijf jij eeuwig bestaan

02/11/2016

Het wezen

Bestaan monsters echt?
Wezens die angst zaaien en
die de perfecte verstopplaats weten te vinden
zodat niemand ze ziet
Maar wat als ik je zeg dat een wezen bestaat
met de beste camouflagetechniek
Een wezen die zo lenig en slank is
dat het in elke holte kan kruipen
Een wezen met zo'n beangstigende stem
dat je zo bang bent waardoor je wel moet gehoorzamen
Een wezen met scherpe ogen
die dwars door je heen kijken
Een wezen met zo'n krachtige mond
dat het je in één hap kan verslinden
Een wezen dat zich voedt met jouw angsten
en machtiger wordt als je het blijft gehoorzamen
Een wezen die je volledig kan omhullen
met zijn mantel van onzichtbaarheid
Een wezen met maar 1 doel voor ogen:
je meenemen naar zijn wereld
Bestaan monsters echt?

de snaren trillen nog na
de tromslag weerklinkt nog
een noot dwarrelt weg
muziek die overgaat

overgaat in eeuwige schoonheid
plots geen fouten meer
plots zo mooi
plots compleet

zo gaat het
als ik van je droom

kijkend
naar boven
in de lucht
zie ik die ster
denk aan jou
te laat
altijd

Op mijn examen Nederlands moesten we een gedichtje schrijven met 4 verzen, 2 strofes, een eindrijm, alliteratie en binnenrijm. En met het thema kerst. Dit is het resultaat:

Het is kerst in de stad
Ik glij uit in de gladde sneeuw, patat.

Mijn billen doen pijn
Maar dat zal na een zoen en warme soep wel over zijn.

Tot zover mijn poëtische talenten

een stap
en nog één
vooruit gaan
desnoods naar de maan
en terug
huilend, zittend en bevend
verzonken in gedachten
futloos en moe
waren de oogjes toe
maar dan komt
een stap
en nog één
blijf je gaan