Zelfgeschreven gedichten
Moh! Een compliment! De mooiste dag van m'n levenLaurenti schreef:Na te lezen en herlezen, opende het gedicht zich en liet het een rijkdom aan beeldspraak zien. Erg geslaagd met zeer veel taalgevoel, mooi zo.spaceface schreef:511
Een veer of twee missend
Bewolkt de duif
Veel verder dan de hemel
De nacht
Zachtjes
Stukjes van zichzelf snaaiend
Plakt hen
Een voor een op een
Groot bont kleed

OT: een haiku! Jihaa!
Regen glijdt over
Stemmen, parabels kussend
Naakt de kloof weer in
I wish I were a Warhol silk screen, hanging on the wall
Or little Joe or maybe Lou, I'd love to be them all
All New York City's broken hearts and secrets would be mine
I'd put you on a movie reel and that would be just fine.
Or little Joe or maybe Lou, I'd love to be them all
All New York City's broken hearts and secrets would be mine
I'd put you on a movie reel and that would be just fine.
Ik heb woorden geschrapt
vanaf nu
worden mijn woorden gezaaid
in een zeemzoete grond
het laatste paasei heb ik gevonden
de dagen krimpen niet meer
zij omvat me als een lichaamsschoen
verstrengeld in dat ballet
kleur ik haar buik met tederheid in
en zij betaalt met realiteit
mijn verlangen windt de klokwijzers niet op
-
de stilte,
mijn plakkerige metgezel
verteert ons fundament
onze pas versmalt
maar ontwijkt het punt
zij aan zij
zij aan mij
haar moed om te gijzelen
kweekt bewondering
mijn som wordt toegevoegd
een ideaal
plus alles wat ik bevat
-
Ik hou van je
zoals van een deken in de zomer
ze spreekt met een toon
die alle mogelijkheden uitsluit
behalve de hare
het enige wat ik met haar
heb kunnen doen
is
haar opmerken
ruiken
en raden naar
hoe zij is samengesteld
een reis waar ik enkel
vuile voeten aan overhou
elke keer
ik mijn liefde deel
vermenigvuldigt mijn verdriet zich
vanaf nu
worden mijn woorden gezaaid
in een zeemzoete grond
het laatste paasei heb ik gevonden
de dagen krimpen niet meer
zij omvat me als een lichaamsschoen
verstrengeld in dat ballet
kleur ik haar buik met tederheid in
en zij betaalt met realiteit
mijn verlangen windt de klokwijzers niet op
-
de stilte,
mijn plakkerige metgezel
verteert ons fundament
onze pas versmalt
maar ontwijkt het punt
zij aan zij
zij aan mij
haar moed om te gijzelen
kweekt bewondering
mijn som wordt toegevoegd
een ideaal
plus alles wat ik bevat
-
Ik hou van je
zoals van een deken in de zomer
ze spreekt met een toon
die alle mogelijkheden uitsluit
behalve de hare
het enige wat ik met haar
heb kunnen doen
is
haar opmerken
ruiken
en raden naar
hoe zij is samengesteld
een reis waar ik enkel
vuile voeten aan overhou
elke keer
ik mijn liefde deel
vermenigvuldigt mijn verdriet zich
Sprong in het donker.
Ik ben de stilte vergeten.
Het hemelse Niets van de nacht,
zoals jij die me alles vertelt
in het zachte licht van de kaars.
De nacht verdwijnt in jou
zoals deze woorden
in de post-its op mijn raam,
en wij
in de sterren boven mijn bed.
Ik ben de stilte vergeten.
Het hemelse Niets van de nacht,
zoals jij die me alles vertelt
in het zachte licht van de kaars.
De nacht verdwijnt in jou
zoals deze woorden
in de post-its op mijn raam,
en wij
in de sterren boven mijn bed.
Ik ben een van die robuuste lezers die lezen zoals ze snurken, eten en winden laten – een gildenbroeder van het eerlijke ezelsoor en niet van het pretentieuze leeslint.
Patrick Demompere
Desire. Poetry. -
Verlangen is het beest in mijn wijn.
Patrick Demompere
Desire. Poetry. -
Verlangen is het beest in mijn wijn.
-
- I have no life
- Berichten: 11021
- Lid geworden op: 09 jul 2007 16:30
- Geslacht: Man
- Locatie: Willebroek
- Contacteer:
Lieve maan
Ik voel weemoed en verdried
ergens tussen maag en hart
om het verlies van een vriend.
Daarom vraag ik je,
lieve maan.
Speel vanavond voor mij de blues.
Trek je mooiste tranengewaad aan
en speel op je viool
van treurwilgenhout.
Ik voel weemoed en verdried
ergens tussen maag en hart
om het verlies van een vriend.
Daarom vraag ik je,
lieve maan.
Speel vanavond voor mij de blues.
Trek je mooiste tranengewaad aan
en speel op je viool
van treurwilgenhout.
Onderzoek wees uit dat een man depressief wordt als zijn vrouw meer verdient dan hij. Daarom wordt een homo koppel in het Engels a Gay couple genoemd
Wall schreef:Zo gevaarlijk lijkt Springbal niet.
-
- Forum addict
- Berichten: 2336
- Lid geworden op: 11 jun 2005 10:05
- Geslacht: Man
- Locatie: Rijkevorsel
Lente schreef:Bij het schudden van je hand,
werd ik door passie overmand.
Je leek me lief, vlot en spontaan,
en even wist ik niet wat gedaan.
Sindsdien zag ik overal het teken,
dat ik al die tijd had ontweken.
En al wist ik het al jarenlang,
mijn binnenste was ontzettend bang.
Vanop een afstand, kijk ik je aan.
En ik geniet ervan, om je gade te slaan.
Maar geen mens die weet,
hoe ik vanbinnen zweet.
Er is niemand die me vraagt,
welke last mijn hartje draagt.
Dus, ik houd mijn lippen op elkaar,
en bescherm mijn gevoelige snaar.
Als je tegen me praat, en me zachtjes aanraakt,
voel ik hoe de grond onder mijn voeten vergaat.
Je bent spontaan, lief en zacht,
en heerlijk warm als je lacht.
De nuchtere en heldere blik in je ogen,
is realistish en absoluut niet gelogen.
Hij wil me alleen maar iets vertellen,
dat al lang in mijn botten zit te knellen.
Je doet mijn lichaam volledig op hol slaan,
en ik weet niet hoe ermee om te gaan.
Je haalt mijn hormonen compleet overhoop,
maar ik loop er niet graag mee te koop.
Want wat als de anderen te weten komen,
dat ik mijn gevoelens niet in kan tomen…
Krijg ik dan ook een stempel op mij gedrukt?
Of eerder een applaus met 'het is je gelukt!!!'
Door mij
Adventure lies ahead. You only need to take the first step.
Ik denk dat ik deze best oké vind...
Mijn liefste,
in deze stilte wacht ik op jou.
Geen bewegingen, geen tekens meer
omdat ik mezelf heb beloofd Subtiliteit te zijn.
En jij,
die evenmin weet waar je bent.
Op reis met jezelf,
zwevend tussen het niets van de beslissing.
Jij speelt met finesses.
Altijd weer,
verdwaald tussen namen
in de echo’s van het beminnen.
Ik wil het spel niet leren.
Zoek jezelf niet langer bij mij.
Maar laat mij tot je
komen
en je nemen
zoals je bent.
En zoals ik ben.
Mijn liefste,
in deze stilte wacht ik op jou.
Geen bewegingen, geen tekens meer
omdat ik mezelf heb beloofd Subtiliteit te zijn.
En jij,
die evenmin weet waar je bent.
Op reis met jezelf,
zwevend tussen het niets van de beslissing.
Jij speelt met finesses.
Altijd weer,
verdwaald tussen namen
in de echo’s van het beminnen.
Ik wil het spel niet leren.
Zoek jezelf niet langer bij mij.
Maar laat mij tot je
komen
en je nemen
zoals je bent.
En zoals ik ben.
Ik ben een van die robuuste lezers die lezen zoals ze snurken, eten en winden laten – een gildenbroeder van het eerlijke ezelsoor en niet van het pretentieuze leeslint.
Patrick Demompere
Desire. Poetry. -
Verlangen is het beest in mijn wijn.
Patrick Demompere
Desire. Poetry. -
Verlangen is het beest in mijn wijn.
-
- Experienced user
- Berichten: 432
- Lid geworden op: 02 sep 2005 20:00
- Locatie: Roeselare
- Contacteer:
Echo, mooi gedicht, maar toch vind ik dat je er nog prachtigere hebt. Dacht van sommige echt dat ze niet van 'n hedendaagse hand konden zijn.
Anyhow, je suis een beetje mottig enzo, dus dan schrijf je maar wat. Met de nadruk op wat.
als ik je te beminnen leg
op een blad met suikeren vezels
en als ik met mijn ogen lijnen trek
om je vormen
en je verhalen
dan proef ik jou niet meer
maar het vormeloze papier
waarop je je warmte achterlaat
want dat is de essentie van wie je bent
een gevoel en
heel misschien
als je het me toelaat in je op te gaan
een verlangen
druk je neer op mijn papieren sensaties
stempel jouw keuzes in mijn hoofd
maar vergeet niet
dat ik hier de beslissingen maak
van vergeten
of houden van
Anyhow, je suis een beetje mottig enzo, dus dan schrijf je maar wat. Met de nadruk op wat.
als ik je te beminnen leg
op een blad met suikeren vezels
en als ik met mijn ogen lijnen trek
om je vormen
en je verhalen
dan proef ik jou niet meer
maar het vormeloze papier
waarop je je warmte achterlaat
want dat is de essentie van wie je bent
een gevoel en
heel misschien
als je het me toelaat in je op te gaan
een verlangen
druk je neer op mijn papieren sensaties
stempel jouw keuzes in mijn hoofd
maar vergeet niet
dat ik hier de beslissingen maak
van vergeten
of houden van
Dit was het nieuws.
-
- Experienced user
- Berichten: 432
- Lid geworden op: 02 sep 2005 20:00
- Locatie: Roeselare
- Contacteer:
je vlucht
weg in de nacht
voorbij de wind en de wagens
die je langs hun lijnen
met één simpele glans
schuchter toekijken
en hadden zij een eigenaar gedragen
dan wierpen ook zij je een vraag toe
van waarom zo snel
ik sta tussen stukken zwart in
omhul mezelf met een oud portier
en kijk
hoe de verbeten trek om je mond
zich niet laat wegwaaien
en je ogen staren al even wankel
als het kader van je fiets
je bent zo'n oude prent
die ik terugvind op zolder
van jaren met naïviteit en ijsjes
naar een nieuwe wereld
ik weet zeker dat ook jij
dat in je droeg
maar de seconden hebben het verbeten
jou uitgehouwd tot een mooi karkas
met enkel nog wat motten
die de laatste spinsels in je hoofd
opvreten en verteren
ik weef ooit wel een portret van je
hang het in mijn kast
en wacht tot jij het passen wil
weg in de nacht
voorbij de wind en de wagens
die je langs hun lijnen
met één simpele glans
schuchter toekijken
en hadden zij een eigenaar gedragen
dan wierpen ook zij je een vraag toe
van waarom zo snel
ik sta tussen stukken zwart in
omhul mezelf met een oud portier
en kijk
hoe de verbeten trek om je mond
zich niet laat wegwaaien
en je ogen staren al even wankel
als het kader van je fiets
je bent zo'n oude prent
die ik terugvind op zolder
van jaren met naïviteit en ijsjes
naar een nieuwe wereld
ik weet zeker dat ook jij
dat in je droeg
maar de seconden hebben het verbeten
jou uitgehouwd tot een mooi karkas
met enkel nog wat motten
die de laatste spinsels in je hoofd
opvreten en verteren
ik weef ooit wel een portret van je
hang het in mijn kast
en wacht tot jij het passen wil
Dit was het nieuws.
-
- Senior user
- Berichten: 933
- Lid geworden op: 10 apr 2007 11:34
- Geslacht: Man
- Locatie: Antwerpen
Een vrolijk niemendalletje, dat misschien een vervolg krijgt:
~Het geluk van Lucy Saffraan~
"Een lekker weertje om naar buiten te gaan"
Zo dacht onze buurvrouw Lucy Saffraan
"De vogels, die fluiten, en de bloemen die bloeien
Hoor, in het veld, staan de koeien te loeien!"
Haar dochter had ze in geen tijden meer gezien
Verkeerd getrouwd, met een domme trien
"De perfecte dag om haar een scheiding aan te praten"
Lachte Lucy, zelf dochter van twee advocaten
Dus trok ze naar het appartement van haar kroost
Steffi woonde tenminste rijk, een schale troost
Voor de jaren met haar dochter verloren aan haar
Dat mens van hierachter, die gierige broddelaar
De eiken deur ging al snel open en Lucy die zag
Een gezicht dat ze niet kende, als een hamerslag
Trof dit gelaat haar tot diep in haar hart
Wat een ellende, wat een smart!
Wat zagen de ogen van Lucy Saffraan?
"Kunnen de lezertjes deze gruwel wel aan?"
Vroeg de verteller zich angstig af -
"Moet ik op dit punt verdergaan
Of is het nu toch echt gedaan
Dit korte verhaaltje over Lucy Saffraan?"
~Het geluk van Lucy Saffraan~
"Een lekker weertje om naar buiten te gaan"
Zo dacht onze buurvrouw Lucy Saffraan
"De vogels, die fluiten, en de bloemen die bloeien
Hoor, in het veld, staan de koeien te loeien!"
Haar dochter had ze in geen tijden meer gezien
Verkeerd getrouwd, met een domme trien
"De perfecte dag om haar een scheiding aan te praten"
Lachte Lucy, zelf dochter van twee advocaten
Dus trok ze naar het appartement van haar kroost
Steffi woonde tenminste rijk, een schale troost
Voor de jaren met haar dochter verloren aan haar
Dat mens van hierachter, die gierige broddelaar
De eiken deur ging al snel open en Lucy die zag
Een gezicht dat ze niet kende, als een hamerslag
Trof dit gelaat haar tot diep in haar hart
Wat een ellende, wat een smart!
Wat zagen de ogen van Lucy Saffraan?
"Kunnen de lezertjes deze gruwel wel aan?"
Vroeg de verteller zich angstig af -
"Moet ik op dit punt verdergaan
Of is het nu toch echt gedaan
Dit korte verhaaltje over Lucy Saffraan?"
-
- Experienced user
- Berichten: 570
- Lid geworden op: 22 okt 2008 18:43
- Geslacht: Vrouw
- Locatie: Melle
rode
Verwacht dat de slagen van de zweep bekend waren "uit ervaring"
Toch, keer telkens weer op mijn knieen.
Ben verstrikt en verdwaald
Je lichaamstaal,alles vertaalt in je ogen
Waarom, na al die tijd, één simpele vraag
Het zou niet mogen!
Dit moment verliest het denken het van voelen
Mijn ogen troebel, de dag gebroken.
Ik tracht ieders verplichting te ontlopen
Zwijgen is goedkoper
betaal de prijs,ik ben het verleerd
De twijfel heeft zich eindelijk bekeerd.
Doch, ik ontvouw mijn armen
Zie in jou een onbekend geloof
Wat ze komen zeggen, het zal me niet omarmen
Een leer over eerlijkheid is wat ik beloof!
Toch, keer telkens weer op mijn knieen.
Ben verstrikt en verdwaald
Je lichaamstaal,alles vertaalt in je ogen
Waarom, na al die tijd, één simpele vraag
Het zou niet mogen!
Dit moment verliest het denken het van voelen
Mijn ogen troebel, de dag gebroken.
Ik tracht ieders verplichting te ontlopen
Zwijgen is goedkoper
betaal de prijs,ik ben het verleerd
De twijfel heeft zich eindelijk bekeerd.
Doch, ik ontvouw mijn armen
Zie in jou een onbekend geloof
Wat ze komen zeggen, het zal me niet omarmen
Een leer over eerlijkheid is wat ik beloof!
-
- New user
- Berichten: 17
- Lid geworden op: 28 okt 2008 20:50
- Geslacht: Vrouw
- Locatie: Antwerpen/Kontich
@L-girl: Mooi gedicht met een paar prachtige zinnen! Er zit echt veel gevoel in!
@Lieske: Mooi gedicht! Je zinnen zijn mooi en je hebt een hele goede zinsconstructie, maar soms heb ik het gevoel dat ze geforceerd zijn om ze te laten rijmen. Een gedicht dat rijmt kan mooi zijn, maar het moet ook vloeien, zonder zich in bochten te wringen.
----
Dying
‘cause of a love,
kept in the shadows.
Feeling lost,
bleeding
‘cause of a pain,
unseen by the outside.
Knowing
nothing more
than words,
which aren’t enough to describe.
Trying
not to loose
from nothing in particular
and from me.
Seeing
Everything
the light can’t touch,
and others can not see,
wishing I was blind.
Een gedicht dat ik een paar maanden geleden geschreven heb,toen ik ontdekte dat ik geen hetero was. In die tijd was ik verschrikkelijk verward en dit was het resultaat. Ik zou graag weten wat jullie ervan vinden.
@Lieske: Mooi gedicht! Je zinnen zijn mooi en je hebt een hele goede zinsconstructie, maar soms heb ik het gevoel dat ze geforceerd zijn om ze te laten rijmen. Een gedicht dat rijmt kan mooi zijn, maar het moet ook vloeien, zonder zich in bochten te wringen.
----
Dying
‘cause of a love,
kept in the shadows.
Feeling lost,
bleeding
‘cause of a pain,
unseen by the outside.
Knowing
nothing more
than words,
which aren’t enough to describe.
Trying
not to loose
from nothing in particular
and from me.
Seeing
Everything
the light can’t touch,
and others can not see,
wishing I was blind.
Een gedicht dat ik een paar maanden geleden geschreven heb,toen ik ontdekte dat ik geen hetero was. In die tijd was ik verschrikkelijk verward en dit was het resultaat. Ik zou graag weten wat jullie ervan vinden.
Re: Zelfgeschreven gedichten
Een beetje poëzie:
'Rijmen en dichten is op zich geen wonder
het maakt een gedicht ook niet zo bijzonder
maar wanneer je dicht en rijmt uit je hart
dan heeft je gedicht pas echt iets apart.'
*
'Net zoals de zee en de maan
invloed hebben op elkaar
zo heeft ze invloed op hem
en zo houdt hij van haar.'
...En nog een stukje proza:
Liefde is als de duiven in het park, in de winter zijn ze er niet maar je mist ze niet echt omdat je weet dat ze bij de eerste warme zonnestralen weer heel het park opfleuren met hun gekoer en hun eindeloze zoektocht naar het voedsel dat een argeloze voorbijganger heeft laten vallen in z'n haast naar een plek waar er plaats is voor noch de duiven, noch de liefde.
En dan treedt de dooi in...
'Rijmen en dichten is op zich geen wonder
het maakt een gedicht ook niet zo bijzonder
maar wanneer je dicht en rijmt uit je hart
dan heeft je gedicht pas echt iets apart.'
*
'Net zoals de zee en de maan
invloed hebben op elkaar
zo heeft ze invloed op hem
en zo houdt hij van haar.'
...En nog een stukje proza:
Liefde is als de duiven in het park, in de winter zijn ze er niet maar je mist ze niet echt omdat je weet dat ze bij de eerste warme zonnestralen weer heel het park opfleuren met hun gekoer en hun eindeloze zoektocht naar het voedsel dat een argeloze voorbijganger heeft laten vallen in z'n haast naar een plek waar er plaats is voor noch de duiven, noch de liefde.
En dan treedt de dooi in...
-
- I have no life
- Berichten: 11021
- Lid geworden op: 09 jul 2007 16:30
- Geslacht: Man
- Locatie: Willebroek
- Contacteer:
Re: Zelfgeschreven gedichten
Schaamteloos broos
Ik wil geen medeleven
En hulpeloze “het komt wel goed klopjes”
Want alles is voorbij, niets is gebleven
Niet mijn tranen en twijfel,
Niet zijn liefde en mijn wrok.
Ik wil u terug zien
En voelen
LIEFDE!
Onbestaande
Onbeschaamde liefde
Dagen en nachten zonder schuld
Waarin wij ons overgeven aan eros
En laven aan aphrodites ambrozijn
Liefde zo puur
Zo broos
Zo gevoelig
En zo alleen
Mial en sosje: jullie steun heeft me echt goed gedaan, maar vanaf nu gaan we enkel vooruit.
. Maar om het met de woorden van mijn docent te zeggen: Wij moeten het verleden gebruiken als een platform waarop we de ladder zetten om het het heden te overstijgen. 
Ik wil geen medeleven
En hulpeloze “het komt wel goed klopjes”
Want alles is voorbij, niets is gebleven
Niet mijn tranen en twijfel,
Niet zijn liefde en mijn wrok.
Ik wil u terug zien
En voelen
LIEFDE!
Onbestaande
Onbeschaamde liefde
Dagen en nachten zonder schuld
Waarin wij ons overgeven aan eros
En laven aan aphrodites ambrozijn
Liefde zo puur
Zo broos
Zo gevoelig
En zo alleen
Mial en sosje: jullie steun heeft me echt goed gedaan, maar vanaf nu gaan we enkel vooruit.


Onderzoek wees uit dat een man depressief wordt als zijn vrouw meer verdient dan hij. Daarom wordt een homo koppel in het Engels a Gay couple genoemd
Wall schreef:Zo gevaarlijk lijkt Springbal niet.
-
- I have no life
- Berichten: 11021
- Lid geworden op: 09 jul 2007 16:30
- Geslacht: Man
- Locatie: Willebroek
- Contacteer:
Re: Zelfgeschreven gedichten
Loxian Moon
Moon of Mercy
shine upon me
drifting on The Lake of Tears
and cure my heart
Answer my words
whom journey further than Shadow and Darness
Lead me the way
trough the maze of questions
lost in The Ocean of Memories
Dispel my Phantoms of Doubt.
Climb with me the Mountain of Hope
and illuminate the dark shape of Eternity
Moon of Mercy
shine upon me
drifting on The Lake of Tears
and cure my heart
Answer my words
whom journey further than Shadow and Darness
Lead me the way
trough the maze of questions
lost in The Ocean of Memories
Dispel my Phantoms of Doubt.
Climb with me the Mountain of Hope
and illuminate the dark shape of Eternity
Onderzoek wees uit dat een man depressief wordt als zijn vrouw meer verdient dan hij. Daarom wordt een homo koppel in het Engels a Gay couple genoemd
Wall schreef:Zo gevaarlijk lijkt Springbal niet.
Re:
Dit is inderdaad vrolijk en leuk. Maar ik weet niet of een vervolg echt nodig is.Valova schreef:Een vrolijk niemendalletje, dat misschien een vervolg krijgt:
~Het geluk van Lucy Saffraan~
"Een lekker weertje om naar buiten te gaan"
Zo dacht onze buurvrouw Lucy Saffraan
"De vogels, die fluiten, en de bloemen die bloeien
Hoor, in het veld, staan de koeien te loeien!"
Haar dochter had ze in geen tijden meer gezien
Verkeerd getrouwd, met een domme trien
"De perfecte dag om haar een scheiding aan te praten"
Lachte Lucy, zelf dochter van twee advocaten
Dus trok ze naar het appartement van haar kroost
Steffi woonde tenminste rijk, een schale troost
Voor de jaren met haar dochter verloren aan haar
Dat mens van hierachter, die gierige broddelaar
De eiken deur ging al snel open en Lucy die zag
Een gezicht dat ze niet kende, als een hamerslag
Trof dit gelaat haar tot diep in haar hart
Wat een ellende, wat een smart!
Wat zagen de ogen van Lucy Saffraan?
"Kunnen de lezertjes deze gruwel wel aan?"
Vroeg de verteller zich angstig af -
"Moet ik op dit punt verdergaan
Of is het nu toch echt gedaan
Dit korte verhaaltje over Lucy Saffraan?"
All right, Mr. DeMille, I'm ready for my close-up.
-
- Senior user
- Berichten: 933
- Lid geworden op: 10 apr 2007 11:34
- Geslacht: Man
- Locatie: Antwerpen
Re: Zelfgeschreven gedichten
Weet je wat? Ik denk van niet.
Dit kwam recht uit het hoofd, en toen klonk het leuk, maar nu ik het herlees is het toch een pak minder
. Vrije rijm is niet echt mijn ding...
Dit kwam recht uit het hoofd, en toen klonk het leuk, maar nu ik het herlees is het toch een pak minder
