Verlegenheid? Sociale fobie of persoonlijkheidsstoornissen??

[Monogamy]

Hey mensen, ik kamp al een tijdje met een probleem...

Ik zal het kort houden maar ik heb hulp nodig en misschien kan ik wat hulp van jullie gebruiken en/of kunnen jullie me misschien doorverwijzen naar de juiste personen of artsen

Vooral als ik in het openbaar zit of loop of wandel dan durf ik de mensen (vooral de mannen) niet in de oog kijken, vooral in de klas als we in een groep zitten durf ik echt niet in de ogen kijken van de mensen omdat ik niet weet waarover ik moet spreken, dus ik blokkeer in gedachten

Ik heb weinig vrienden en helemaal geen vriendinnen

Ik ben van nature stil (denk ik) en het doet me pijn als ik bij bijeenkomsten of gewoon wanneer ik in de klas zit me zeer slecht voel als ik stil ben of weinig tot niks zeg.

En door al die problemen ontstaat er ook een zienbare stoornissen aan mijn houding die waarschijnlijk ook anderen opvallen (denk ik dan meestal), want doordat ik weinig of niks vertel; voel ik me ongemakkelijk in de les en in dergelijke bijeenkomsten :'(

Doordat ik me niet goed voel en doordat mensen dan veel praten voel ik me ook slecht want ik word er niet slecht bedoeld jaloers op omdat ik zoals hen geen praatkop ben, omdat ik niet zoals hen kan babbelen, zeveren en over koetjes en kalfjes spreken :'(

Ik denk dat ik een probleem heb bij het "niet kunnen vinden over wat te spreken" bij bijeenkomsten (kan dat? Bestaat er zo'n symptoon of een probleem?) :'(

Soms vraag ik mij ook af of dit allemaal door mijn homoseksuele gevoelens is ontstaan omdat ik altijd in een gemeenschap ben opgegroeid waar homoseksuele onderwerpen een eeuwige taboe is Ik heb altijd mijn gevoelens moeten verbergen, altijd mijn gevoelens moeten remmen en tegenhouden en dus vraag ik mij vaak ook af het daardoor kan zijn

Ook van jong af al heb ik nooit een echte vaderfiguur gekend, nooit aandacht gehad als kind en vaak in slechte omstandigheden opgegroeid

Ik ben eerlijk, correct, zeer vriendelijk maar in sommige omstandigheden en bijeenkomsten zo stil als een muis en dat veroorzaakt ongemak en is tevens frustrerend

Ik weet niet welk symptoon, ziekte of wat dan ook heb maar dit leid mijn leven en ik lijd aan verdriet, ongemak, angst, gedachten zoals vluchten (wegvluchten) en pijn

Ik heb hulp of op z'n minst advies nodig

iemand die me iets meer kan vertellen of iemand die ervaring heeft met dat soort zaken???

Of iemand die me kan doorverwijzen??? :'(

sorry als ik gestoord zou hebben

Ik hoop dat deze topic niet gesloten wordt

[-Yannis-]

Dit is zeker lastig voor jou. Denk dat die factoren (geaardheid, taboe onderwerp bij jullie Turkse gemeenschap, geen vaderfiguur,...)een rol spelen in je gedrag. Het enige wat ik je kan aanraden is dringend hierover met een psychologe te praten. Ik weet niet of je nog studeert, want aan universiteiten hebben ze studentenpsychologen die zulke problemen bij hun clienten tegenkomen of er bestaan centra waar je tegen laag tarief aan de hand van je inkomen bij een psycho-therapeute terecht kan.

http://www.andante.be

http://vagga.be

Veel succes!

[Laartje]

vagga en andante zijn beide zeer goeie centra maar kampen helaas met vrij lange wachtlijsten... een ander betaalbaar alternatief om te starten en eventueel wachtlijsten te overbruggen is een psychiater raadplegen, bijvoorbeeld in het UZ in Antwerpen, daar vallen de wachtlijsten goed mee en zijn de meesten ook therapeutisch geschoold.
Een diagnose is misschien niet mogelijk of zelfs nodig, maar hulp kan zeker geboden worden en je zo verder helpen!
www.uza.be

[Monogamy]

Dit is zeker lastig voor jou. Denk dat die factoren (geaardheid, taboe onderwerp bij jullie Turkse gemeenschap, geen vaderfiguur,...)een rol spelen in je gedrag. Het enige wat ik je kan aanraden is dringend hierover met een psychologe te praten. Ik weet niet of je nog studeert, want aan universiteiten hebben ze studentenpsychologen die zulke problemen bij hun clienten tegenkomen of er bestaan centra waar je tegen laag tarief aan de hand van je inkomen bij een psycho-therapeute terecht kan.

http://www.andante.be

http://vagga.be

Veel succes!

Hey, zeer bedankt en ook de links die je mij gaf, maar zijn er ook centra's in Limburg?

Kan je er ook een paar doorgeven die gevestigd zijn in Limburg?

Groetjes

[Monogamy]

vagga en andante zijn beide zeer goeie centra maar kampen helaas met vrij lange wachtlijsten... een ander betaalbaar alternatief om te starten en eventueel wachtlijsten te overbruggen is een psychiater raadplegen, bijvoorbeeld in het UZ in Antwerpen, daar vallen de wachtlijsten goed mee en zijn de meesten ook therapeutisch geschoold.
Een diagnose is misschien niet mogelijk of zelfs nodig, maar hulp kan zeker geboden worden en je zo verder helpen!
http://www.uza.be

Wat is het verschil tussen psycho therapeuten, psychologen en psychiaters eigenlijk?

Welk van deze 3 specialisten zou mijn probleem het beste kunnen verhelpen?

[-Yannis-]

vagga en andante zijn beide zeer goeie centra maar kampen helaas met vrij lange wachtlijsten... een ander betaalbaar alternatief om te starten en eventueel wachtlijsten te overbruggen is een psychiater raadplegen, bijvoorbeeld in het UZ in Antwerpen, daar vallen de wachtlijsten goed mee en zijn de meesten ook therapeutisch geschoold.
Een diagnose is misschien niet mogelijk of zelfs nodig, maar hulp kan zeker geboden worden en je zo verder helpen!
http://www.uza.be

Wat is het verschil tussen psycho therapeuten, psychologen en psychiaters eigenlijk?

Welk van deze 3 specialisten zou mijn probleem het beste kunnen verhelpen?

Psychotherapie is een discipline die een psycholo(o)g(e) of sociaal werker bijstudeert. Een psychiater mag medicatie voorschrijven, een psycholo(o)g(e) echter niet.
Ik raad je aan om bij Andante of Vagga aan te melden voor een intakegesprek en nadien zetten ze je op de wachtlijst en afhankelijk van je problematiek wordt je aan één van hun psychologen of therapeuten toegewezen.
Je kan tegelijkertijd naar ZNA ziekenhuis(Stuivenberg) gaan en je probleem bespreken en dan kan je bij één van hun psychologen terecht en betaal je slechts de kosten van hun psychiater zodat je via ziekenkas terugtrekt zoals je voor een huisarts terug krijgt en in die tussentijd terwijl je op de wachtlijst van Vagga of Andante staat tenminste hulp krijgen. Een vriendin van mij die zelf problemen had deed dit ook en werd goed geholpen. Naar een zelfstandige psycholoog gaan is duur(rond 40 euro per consultatie) en je krijgt ervan niks terug via de ziekenkas.

[-Yannis-]

Dit is zeker lastig voor jou. Denk dat die factoren (geaardheid, taboe onderwerp bij jullie Turkse gemeenschap, geen vaderfiguur,...)een rol spelen in je gedrag. Het enige wat ik je kan aanraden is dringend hierover met een psychologe te praten. Ik weet niet of je nog studeert, want aan universiteiten hebben ze studentenpsychologen die zulke problemen bij hun clienten tegenkomen of er bestaan centra waar je tegen laag tarief aan de hand van je inkomen bij een psycho-therapeute terecht kan.

http://www.andante.be

http://vagga.be

Veel succes!

Hey, zeer bedankt en ook de links die je mij gaf, maar zijn er ook centra's in Limburg?

Kan je er ook een paar doorgeven die gevestigd zijn in Limburg?

Groetjes

Geen idee. Waarom bel je Vagga of Andante niet op en vraag je hen of ze andere vestigingen kennen in Limburg?

[Springbal]

Een CAW kan ook eventueel hulp bieden www.caw.be

Succes!

[raskolnikow]

http://www.vzwkinsbergen.be
http://www.indigovzw.be

Overigens zouden die symptomen kunnen wijzen op selectief mutisme (http://nl.wikipedia.org/wiki/Selectief_mutisme). Er kunnen raakpunten zijn met autismespectrumstoornissen. Vroeger werd met zulke diagnoses erg zuinig omgesprongen; tegenwoordig springt men daar wat "guller" mee om, al blijven het natuurlijk "etiketjes": uiteindelijk wordt toch vooral gekeken naar het concrete probleem en de mate waarin dat probleem een belemmering voor je vormt.

Zulke diagnosecentra zijn inderdaad vrij duur. Een serieus onderzoek - multidisciplinair, meerdere onderzoeksmomenten - kan algauw 500 euro kosten, tenzij je doorverwezen wordt door bijv. de VDAB. Laat je daar echter niet door afschrikken. Je hebt veel te winnen bij een juiste diagnose, in tal van levensdomeinen.

Mocht je meer willen weten, mag je mij gerust een pb sturen.

[Monogamy]

http://www.vzwkinsbergen.be
http://www.indigovzw.be

Overigens zouden die symptomen kunnen wijzen op selectief mutisme (http://nl.wikipedia.org/wiki/Selectief_mutisme). Er kunnen raakpunten zijn met autismespectrumstoornissen. Vroeger werd met zulke diagnoses erg zuinig omgesprongen; tegenwoordig springt men daar wat "guller" mee om, al blijven het natuurlijk "etiketjes": uiteindelijk wordt toch vooral gekeken naar het concrete probleem en de mate waarin dat probleem een belemmering voor je vormt.

Zulke diagnosecentra zijn inderdaad vrij duur. Een serieus onderzoek - multidisciplinair, meerdere onderzoeksmomenten - kan algauw 500 euro kosten, tenzij je doorverwezen wordt door bijv. de VDAB. Laat je daar echter niet door afschrikken. Je hebt veel te winnen bij een juiste diagnose, in tal van levensdomeinen.

Mocht je meer willen weten, mag je mij gerust een pb sturen.

Hey, eerst en vooral vreselijk bedankt dat je de tijd neemt om me verder te helpen echt waar...

Namen van syndromen en/of symptomen zijn nuttig om informatie op te zoeken, maar ik krijg schrik dat ik indaard (of beter gezegd waarschijnlijk) lijd aan een syndroom zoals selectief mutisme :'(

Toen ik meer informatie zocht en alles te lezen kreeg moet ik toegeven dat er heel veel zaken zijn die toch mijn geval en mijn problemen beschrijven

Is dit een ziekte of kan dat verholpen worden?

Ik heb moeite om een conversatie te starten of beter gezegd over iets te beginnen spreken met mensen die ik niet ken of als ik tussen veel mensen zit zoals in de klas of in een feest

Ik kan niet over een onderwerp beginnen en ik geraak gewoon de kluts kwijt, met andere woorden mijn hersenen blokkeren vaak op zo'n momenten

Meestal zoek ik of droom ik van om een zeer goeie vriend of een vriendin naast me te hebben die vaak met me spreekt zodat ik afleiding zou kunnen hebben, terwijl waarschijnlijk zo'n droom een simpele excuus is zeker? Of mag dat niet gezegd worden?

Als ik het woord mutisme letterlijk vertaal via http://www.mijnwoordenboek.nl staat er als synoniem het woord "stomheid" op

Als ik het woord dom en stom opzoek op de website van Vandale kom ik het volgende tegen:

Dom: met weinig verstand (m.a.w. weinig intelligentie)

Stom: niet in staat om te spreken

Dom ben ik niet, de intelligentie heb ik, ik durf het niet zeggen maar het moet er uit, ben ik dan stom????? :S

Wat een vreselijke woord

P.S.: hoe zouden jullie omgaan met mensen zoals ik?

Ik wil me niet aanstellen maar voel me echt wat down

[-Yannis-]

Ik denk niet dat je een vorm van mutisme hebt. Waarom ga je gewoon niet op intakegesprek bij een psycholoog van caw, andante,Vagga? Afhankelijk van je inkomen betaal je maar 2, 5 ,10 of 15 euro. Zij zullen je beter helpen dan wij hier of dacht je dat we de oplossing met ons toverstaf kunnen toveren? Indigo vzw raad ik je af. Denk dat je sociale fobie te maken heeft met je achtergrond, taboe over homoseksualiteit, ten koste van alles steeds eerbied voor je ouders hebben en niet van mening verschillen, dit zorgt ervoor dat zo'n persoon na verloop van tijd onzeker wordt en altijd stil is.

"De" oplossing(eigenlijk bestaat er geen oplossing) zit er in dat je door openhartige gesprekken jezelf leert kennen en jezelf een plek in de maatschappij geeft en ervoor durft uit te komen om wie je bent. Zolang je constant angstig bent, zullen anderen gebruik maken van die angst en je niet aanvaarden. Heb het over ouders. Pas wanneer je jezelf leert accepteren en leuke vriendenkring om je heen bent, zul je véél gelukkiger zijn en wie weet zullen je ouders zelf inzien dat hoe ze dachten verkeerd was en dat je dezelfde zoon bent en daarvoor dient zo'n therapie en na verloop van tijd kan die psychologe in hun centrum je doorverwijzen naar groepstherapie(sociale vaardigheidstraining). Therapie als geschenk als we Irvin Yalom mogen geloven

[Stevieboy]

Ik weet niet of je je meteen veel zorgen moet maken over een bepaalde 'ziekte' of 'stoornis'. Ikzelf heb het ook vaak moeilijk om in een groot gezelschap of tegenover mensen die ik niet al te goed ken het woord te nemen (hoewel niet in zo'n grote mate als jij denk ik). Als ik al iets te vertellen heb zit ik meestal mijn woorden zo te wikken en te wegen en de mogelijke perceptie van de anderen in te schatten dat ik vaak ook helemaal blokkeer. Ik heb ook al meermaals de opmerking gekregen dat ik niet in mensen hun ogen durf te kijken, en daarom nogal vaak ongeïnteresseerd overkom.

Ik heb mij al vaak afgevraagd waarom ik op sociaal vlak zo terughoudend ben geworden. Als kind was ik immers best heel spontaan en openhartig. Misschien is dat idd gekomen door mijn onderdukte homoseksualiteit, sowieso een grote factor omdat veel puberale gespreksstof daardoor niet makkelijk toegankelijk wordt en je op den duur het gevoel krijgt dat er niets interessants gebeurd in je leven om over te vertellen. Maar ik denk dat er karakterieel ook wel meer meespeeld dan dat. Sommige mensen zijn nu eenmaal veel vlotter en zelfzekerder in de omgang dan anderen. Het zou inderdaad kunnen helpen om hierover te spreken met iemand met een professionele achtergrond, maar misschien moet je gewoon in de dagelijkse omgang ook niet te veel eisen aan jezelf opleggen. Als ik het gevoel heb dat ik weeral niets kan bijbrengen aan een gesprek, probeer ik vooral geboeid te luisteren. Ook kan het helpen om veel vragen te stellen, zo moet je zelf niet meteen gevat uit de hoek komen of een nieuw onderwerp aansnijden, en vaak kom je na een tijdje dan ook wel meer los.

[Laartje]

eventjes yannis hierboven corrigeren: je kan in Stuivenberg niet op consultatie komen bij een psycholoog (op dit moment), enkel bij een psychiater of een psychiater in opleiding. Je kan wel verder worden opgevolgd door een psycholoog na een opname, maar niet via de vrije consultatie.
De wachtlijsten op dit moment zijn hier echter ook enorm lang (juli is de eerste vrije plaats) dus zou ik eens informeren bij andere ziekenhuizen.
Ook in Limburg zal je die zeker vinden, ik geloof bv dat er in Genk een PAAZ-afdeling is, maar dat weet ik niet 100% zeker.

Het verschil tussen een psycholoog, psychotherapeut en psychiater:

psychotherapeut is op dit moment geen beschermde titel, en kan dus door jan en alleman aan z'n deur worden gehangen. Ervan uitgaande dat je terecht komt bij een bekwaam iemand (centra contacteren en niet zomaar privé gaan bij iemand onbekend zorgt hier wel voor) moet je je daar natuurlijk geen zorgen over maken. Een psychotherapeut is in principe iemand die een psychotherapie-opleiding heeft gevolgd. Dat kan een psycholoog zijn, maar ook een verpleegkundige of een sociaal werker, of anderen die in een sociaal beroep werken.

Een psycholoog volgde een 5-jarige universitaire opleiding in Brussel, Leuven of Gent (voor Vlaanderen tenminste) en heeft gestudeerd om je door middel van gesprekstechnieken verder te helpen, eventueel aangevuld met psychotherapie of psychologische testing.

Een psychiater studeerde eerst geneeskunde en deed daarna 5 jaar klinische opleiding psychiatrie en eventueel ook een psychotherapie-opleiding. Grootste verschil met een psycholoog is dat een psychiater inderdaad medicatie kan voorschrijven.

Wat betreft een diagnose raad ik je aan om niet teveel te lezen op het internet, je zal jezelf herkennen in heel veel mogelijke diagnoses, die je daarom niet per se hoeft te hebben. Vaak ben je ook niet echt geholpen met een etiket, maar wel met therapie, en daar hoeft dan niet per se een diagnose aan vast te hangen.

Veel succes!

[Atomicwoof]

Hey, Turkish_Delight!

Ik kan me hier in herkennen. Ik zelf heb sociale fobie/agorafobie en volg al jaren therapie om er van af te komen. 9 weken geleden heb ik nochtans iets fantastisch ontdekt waardoor ik veel vorderingen maak en eindelijk weer het gevoel krijg dat ik kan leven zonder me geremd te voelen: www.agorafobie.be

Deze website is gemaakt door Geert Verschaeve, een ervaringsdeskundige die ook nog seminaries in de VS gevolgd heeft om van zijn eigen agorafobie, sociale fobie, hypochondrie en dergelijke af te komen. Hij is een lange tijd bezig geweest met een volledige therapie uit te werken voor mensen met dezelfde problemen. Ik ben er zelf al 9 weken mee bezig en voel zéker het verschil. Kijk eens op de website en luister naar de intro video. Daarna kan je nog eens rondkijken. Als je je hier in kan vinden en jezelf wilt helpen kan je hem een e-mailtje sturen om je volledige verhaal te vertellen. Hij zal je dan binnen de 24 uur terug sturen (mij stuurde hij de volgende dag terug) om je te vertellen of zijn programma iets voor jou is en je er meer uitleg over geven. Wat ik wel al op voorhand wil zeggen is dat het volledige programma 160 euro kost. (10 euro voor 16 downloadbare mp3 bestand. Je kan deze ook in CD vorm bestellen, maar dan kost het 20 euro extra.) Als ik jou was zou ik toch zeker eens naar de website kijken

[tuts]

Binnenkort start er een cursus assertiviteitstraining door improvisatietechnieken in As (25 juli-4 augustus 2011). Kan niet echt kwaad bij uw probleem denk ik (zelfzekerdere houding leren aannemen ed). Je komt er wrs ook in contact met mensen die met soortgelijke problemen kampen.
Voor meer info kun je surfen naar: wattedoen.be/assertiviteitstraining-op-274279.shtml

Succes nog

[captainoneye]

Hey,

ik denk dat hier al veel nuttige adviezen zijn gegeven. Heb je ondertussen misschien al een therapeut gevonden?

Ik heb ook de neiging om te zeggen dat je je niet teveel zorgen moet maken om een diagnose. Er zullen waarschijnlijk veel diagnoses zijn waarin je je voor een deel zal herkennen, maar dat wil daarom nog niet zeggen dat je die hebt. Ik zou dat eerder overlaten aan een professioneel iemand, hij of zij kan jou dan ook meteen begeleiden in hoe je er best mee omgaat. Als je zelf zit te zoeken, denk ik dat je je vooral zorgen zou maken, terwijl het misschien niet eens nodig is. Aan de andere kant kan het natuurlijk wel deugd doen om verhalen te lezen van mensen die een gelijkaardig probleem hebben. Als jij je er goed bij voelt, kan je dus wel op zoek gaan naar mensen met een zelfde ervaring, maar pin je niet teveel vast op een diagnose.

Als je op zoek bent naar een therapeut in Limburg, kan je die eventueel vinden via deze site: http://www.therapeutdirect.be/therapeuten-Limburg.html. Of zoek gewoon eens via google. Maar, zoals hier nog al gezegd is, zulke therapeuten zijn duur. Tot je 25e heb je wél recht op terugbetaling (dit is sinds dit jaar zo), maar dit is vrij ingewikkeld. Je moet daarvoor nakijken bij welke ziekenkas je bent aangesloten, en nagaan of zij een lijst hebben van therapeuten die bij hen in aanmerking komen voor terugbetaling. Als je bij een therapeut uit die lijst gaat, krijg je van 6 sessies de helft terugbetaald. Maar het is dan nog altijd duur, dus ik vermoed dat een CGG voor jou interessanter is, al heb je daar inderdaad wachtlijsten. CGG's in Limburg: http://www.psychomirror.com/hulpverlene ... tm#limburg.

Wat misschien ook goed kan zijn, is eens bellen naar Tele-onthaal (http://www.tele-onthaal.be/). Of, en misschien is dit voor jou beter als eerste stap, je kan via deze site ook chatten met een hulpverlener. Deze mensen kunnen je ook tips geven over waar je best naartoe gaat, en via internet is het voor jou misschien gemakkelijker om je verhaal al eens te doen!

In elk geval heb je al een goeie stap gezet door hier hulp te vragen! Veel succes verder!

[Monogamy]

Binnenkort start er een cursus assertiviteitstraining door improvisatietechnieken in As (25 juli-4 augustus 2011). Kan niet echt kwaad bij uw probleem denk ik (zelfzekerdere houding leren aannemen ed). Je komt er wrs ook in contact met mensen die met soortgelijke problemen kampen.
Voor meer info kun je surfen naar: wattedoen.be/assertiviteitstraining-op-274279.shtml

Succes nog

Heyyy, ik lees pas de berichten, ik heb deze cursussen helaas gemist...

En ook wil ik iedereen één voor één bedanken die gereageerd hebben, alvast

[Kikkerkop]

Gast gij zijt veel te veel bezig met ziektes.
Je bent wat verlegen, maar ik zie niet in wat daar mis mee is.

Ik voel mij ook ongemakkelijk in groep en aan "klasgesprekken" neem ik ooit nooit deel, simpelweg omdat ik daar geen zin in heb en omdat ik dat niet leuk vindt.
Maar om daaruit direct te concluderen dat ik "ziek" ben, dat vind ik wat ver gaan.

Jij hebt dringend nood aan afleiding en een bezigheid.

[Monogamy]

Gast gij zijt veel te veel bezig met ziektes.
Je bent wat verlegen, maar ik zie niet in wat daar mis mee is.

Ik voel mij ook ongemakkelijk in groep en aan "klasgesprekken" neem ik ooit nooit deel, simpelweg omdat ik daar geen zin in heb en omdat ik dat niet leuk vindt.
Maar om daaruit direct te concluderen dat ik "ziek" ben, dat vind ik wat ver gaan.

Jij hebt dringend nood aan afleiding en een bezigheid.

?? ?

[Alex10]

hey jongen, veel sterkte wens ik je!

ik zou je willen helpen maar ikzelf ken geen psychiaters in Limburg, misschien eens een ziekenhuis ofzo raadplegen?

Is er hier dan niemand die een goeie psychiater kent in Limburg? : /