Cupcakeje schreef:Ik begin altijd enorm te blozen vanaf het moment dat ik nog maar haar naam hoor :') Al ik zeg tegen mijn vriendinnen dat ik een crush heb, en ze beginnen raden... Ik mag nog zo'n pokerface opzetten, ze zien toch meteen aan mijn hoofd wie het wel of niet is
En natuurlijk: staren, niet meer weten wat zeggen, kriebels overal, opeens koud en warm krijgen... Jaja, de hele reutemeteut :')

Dit komt me zó bekend voor. Ze blijven maar aandringen om het te vertellen (:

Ik krijg gewoon een warm gevoel vanbinnen en een glimlach.

Stomme smile! En echt blijven lachen.
K loop haar ook altijd megahard te kloten ^^
Omdat dat nu eenmaal leuk is

Borzi schreef:Ik ben opeens totaal niet grappig meer, of dat denk ik toch, en dan klap ik toe.

!
Exact!

Eerder ervoor of erna. Niet terwijl ik die persoon zie, dan blijf ik mezelf. Terwijl ik een paar seconden ervoor over mijn hele lijf aan het beven was. Heb dit erna ook. Ik kan nog redelijk mezelf blijven zolang een gesprek niet te diepgaand is.

Ik verval in enthousiaste-ik-klop-om-de-tien-minuten-eens-vurig-op-tafel tirades.

no other troy schreef:Ik verval in enthousiaste-ik-klop-om-de-tien-minuten-eens-vurig-op-tafel tirades.

Dat zijn de beste tirades!

(Is er eigenlijk een ander soort tirade?)

Het is al heel erg lang geleden dat ik nog een crush heb gehad, dus op dit moment zou ik het eigenlijk niet meer kunnen zeggen. Ik hoop vurig dat ik intussen een positieve evolutie heb doorgemaakt en gewoon een en al coolness en intrigerende aantrekkelijkheid ben wanneer ik nog eens een crushwaardig persoon tref.

een vurige strijd tussen gewoon vastnemen en men crush keihard zoenen en zo snel mogelijk weglopen :s wat dan meestal als resultaat geeft: "hey, hoe ist?" "ahn goed, met mij ook goed" * awkward silence*

dylan schreef:een vurige strijd tussen gewoon vastnemen en men crush keihard zoenen en zo snel mogelijk weglopen :s wat dan meestal als resultaat geeft: "hey, hoe ist?" "ahn goed, met mij ook goed" * awkward silence*

Hier herken ik mij ook in op bepaalde momenten. Soms wil ik echt niks liever dan die eens goed vastnemen en keihard zoenen. Maar ik durf het niet dus lijkt het alsof ik ofwel enthousiast ben om haar te zien ofwel lijkt het somst alsof ik haar negeer. Terwijl het er in mijn gedachten helemaal anders aan toe gaat... Maar voor de rest kan ik "cool" blijven.

Disco Trut schreef:

no other troy schreef:Ik verval in enthousiaste-ik-klop-om-de-tien-minuten-eens-vurig-op-tafel tirades.

Dat zijn de beste tirades!

(Is er eigenlijk een ander soort tirade?)

Het is al heel erg lang geleden dat ik nog een crush heb gehad, dus op dit moment zou ik het eigenlijk niet meer kunnen zeggen. Ik hoop vurig dat ik intussen een positieve evolutie heb doorgemaakt en gewoon een en al coolness en intrigerende aantrekkelijkheid ben wanneer ik nog eens een crushwaardig persoon tref.

Hahahahaha. Ik hoop ook steeds op een intrigerende uitstraling van mijn leuke zelf.
Helaas komt er altijd een afstotelijk arrogant haantjesgedrag uit mijn mouw. BAH.
ik walg op dat moment echt van mezelf...

Dus ben ik ben onuitstaanbaar voor iemand, dan is die persoon onweerstaanbaar voor mij.

Ik geraak nooit meer van't straat

Ik word warm vanbinnen, begin te trillen, wil constant naar haar kijken en zeg geen woord meer...

Heel raar maar waar, ik verlies precies mijn vermogen om goed te converseren. Heb ik onlangs in levende lijven ondervonden.

DaddyCool schreef:Heel raar maar waar, ik verlies precies mijn vermogen om goed te converseren. Heb ik onlangs in levende lijven ondervonden.

Dat geeft niks jongen, je gaat er wel gewend aan geraken om MIJ te zien

OT: Ik blijf ergens verlegenheid te hebben opgedaan onder weg. Hoe debiel zeg. Ik ben nooit verlegen! Daar gaat al mijn coolness en intrigerende aantrekkelijkheid.

Hart begint sneller te kloppen, even geen adem meer..

En meestal dan puberale gedragingen en uitflappen, die pas over gaan als mijn hormonen zijn gaan liggen of ik die persoon kus .

Ik haat wachten op een date tot die al-lang-op-voorhand-onaangekondigde-aangekondigde er eindelijk komt omdat ik dan puberaal blijf doen ..

ik voel me dan de gelukkigste persoon en ik voel vooral vlinders in mijn buik en begin te blozen xd

Ik denk als ik mijne crush ga zien, dat ik begin te flippen, vlieders enzo ga hebben en blozen, en vooral heel happy zijn

Ik herinner me van vroeger dat mijn lichaam hier behoorlijk heftig op reageert. Ik krijg een ontzettend hoge hartslag, klamme handen, -sorry voor de woordkeuze- een zweetreet en word vooral zeer onhandig. En dat laatste uit zich op een niet schattige manier. Met mij kan je niks aanvangen als ik een crush heb .

*boing*

Ik ratel er maar op los, over ieder onbenulligheidje dat maar in mijn hoofd komt.
En dit is alleen maar als ik al tegen haar durf te praten
Als mijn tong weer eens in de knoop ligt heb ik mijn ogen op 'automatic' staan.
Die volgen haar overal ze gaat, en dan zeg ik tegen mezelf: allee Nicky stop me kijken straks heeft ze je door... Maar die automatic gaat nie meer uit

Een warme gloed van aan mijn tenen tot aan mijn oren, even niet weten wat zeggen en dan komt er spontaan een kleine glimlach
(al denk ik soms achteraf dat het geen kleine glimlach was, maar dat het leek alsof mijn mond stuiptrekkingen ofzo had...kwestie van niet weten hoe nu "gewoon" proberen te glimlachen)