AIs je mij deze vraag een aantal jaren geleden gesteld had zou ik gezegd hebben: zeker weten, zonder kinderen zou mijn leven niet compleet zijn. Ik zie mezelf niet zonder kinderen. Hoe rapper, hoe liever.
En mensen die bewust geen kinderen wilden, verklaarde ik zot.
Tegenwoordig relativeer ik dat meer. Ik zie nog steeds graag kinderen, maar ik wacht er liever nog even mee.
En als het er niet van komt, dan zal ik niet helemaal ongelukkig sterven. Denk ik.
Ik hoef niet ten koste van alles (eigen) kinderen hebben.
Ik zal wel zien, er is geen haast bij, laat me nog maar eventjes 'verre tante' zijn.
Bij de meesten wordt hun kinderwens groter met ouder worden, ik moet weer tegendraads doen
maar ik zie het steeds meer zitten om later toch een à twee kinderen te hebben. Als mijn future husband dat ook zou willen uiteraard
Als hij dat niet wil, zou ik er weinig problemen mee hebben. Ik zou al content zijn met de rol van gulle suikeroom of peter van de kinderen van mijn zussen of vrienden.
) is de kinderwens groter geworden. Dus het zit er wel in indien we na onze studies nog samen zouden zijn.
