Ik ben efkes helemaal in de war…
Ik ben altijd graag vrouw geweest (ik ben dus een vrouw), maar mijn stemming wisselt tussen vrouwelijk en mannelijk. Tijdens mijn relaties kwam dat nooit echt naar boven omdat ik een duidelijke ‘rol’ had. Bij mijn vriendinnen kleedde ik me minder vrouwelijk, bij mijn vriend vrouwelijker.
Nu we uit elkaar zijn, begin ik dat mannelijke gevoel weer te voelen. Het is precies sterker dan ervoor en ik kan het niet meer zo laten. Koop sportbh’s om mijn borsten te verbergen (per ongeluk mijn rib gekneusd omdat ik twee te strakke bh’s over elkaar heb gedragen), kies kleren ‘voor mannen’ zodat je mijn vormen minder goed ziet. Ik observeer mannen en probeer hen na te doen: wandelen, staan, zitten. Hoe doen ze dat?
Eigenlijk vind ik het heel leuk, maar toch schept het ook onzekerheid.
Heel vreemd om te voelen hoe je je lichaam (dat je normaal mooi en ok vindt) plots bijna walgelijk vindt. Het past niet bij hoe/wie ik me nu voel.
Ik begrijp er niets van…
Ik weet praktisch zeker dat er genoeg vrouw in mij zit om vrouw te blijven, maar dat mannelijke is er ook en ik weet niet wat ik ermee moet doen.
Ik kleed me nu mannelijker en voel me er goed bij (alleen jammer dat ik even geen spannende bh’s kan dragen, pijn

Iemand die een beetje begrijpt wat ik bedoel?
Dankje!